Ufuklara bakıp dalarak
ufkun ötesini görebilmekti hüneri
Yarın gelmeden daha
Yarını hazırlayabilmekti
yatarken
kaputu döşek sayıp
kalpağı yastık
karların üstünde
zafer rüyalarına uyanmak

sırtına yüklenip de dertleri
bir Mayıs sabahında
hırçın mavilerle
kıraçlara yürümek
bozkırları yeşertmeye
- ve kalbinde Anadolu?nun
bin çiçek açtırabilmek

ölmeyi
istemek kadar
emredebilmek
yığınları yürütebilmek
yalınayak
elif elif yağabilmek,
kağnılara dolabilmek
biz hep vardık diyebilmek

ufuklara dalarak masmavi
ufkun ötesini görebilmekti hüneri
gün doğmadan bozkırlara
güneşi sunabilmekti

gecenin karasında
kaybetmişken umudu
bir çimdik tuz
bir avuç una muhtaçken vatan
doyurabilmekti yeniden

söyletebilmek
yüzyılların öyküsünü
ve Özgürlük türküsünü

sevmekti
sevmekti hüneri
konuşurken,dinlenirken
yüzyılları düşünürken
bir sigara içiminde
dostluğunu paylaşırken
kaybolurdum mavi gözlerinde
derin derin bakarken